คู่มือการใช้ชีวิตในประเทศเกาหลี

ประเทศสาธารณรัฐเกาหลี หรือโดยทั่วไปเรียกว่าประเทศเกาหลี

ประเทศเกาหลีใตตั้งอยู่บนคาบสมุทรเกาหลีของทวีปเอเชีย มีอาณาเขต 100,188.1 ตร.กม.
หรือคิดเป็นร้อยละ 45 ของพื้นที่คาบสมุทรทั้งหมด ที่มีขนาด 221,000 ตร.กม พื้นที่ทั้งหมดประกอบด้วยคาบสมุทรเกาหลีทั้งหมด
รวมถึงเกาะที่อยู่ภายใต้การยึดครองของทั้งเกาหลีเหนือและเกาหลีใต้ด้วย
คาบสมุทรเกาหลีมีขนาดใหญ่กว่าประเทศกัมพููชาเล็กน้อย (181,035 ตร.กม) มีขนาดประมาณ 2 ใน 3ของฟิลิปิปินส์ (300,000 ตร.กม) เวียดนาม (331,210 ตร.กม) และญี่ปุ่น (377,915 ตร.กม) คาบสมุทรเกาหลีเป็นที่ตั้งของเกาหลีใต้และเกาหลีเหนือ มีชายแดนติดกับจีนทางทิศตะวันตกเฉียง เหนือ โดยมีแม่น้ำอัมม็อกกางเป็นเส้นเขตแดน รวมทั้งติดกับจีนและรัสเซียทางทิศตะวันออกเฉียงเหนือ โดยมีแม่น้ำดูมางกางเป็นเส้นเขตแดน
สามด้านของคาบสมุทรติดกับทะเล ซึ่งประกอบด้วยทะเลเหลืองทางตะวันตก
ทะเลตะวันออกทางตะวันออก และทะเลใต้ทางตอนใต้ พื้นที่ทางใต้และทางตะวันตกของเกาหลีเป็นที่
ราบาบ ในขณะที่บริเวณภาคตะวันออกและตอนเหนือเป็นภูเขา ซึ่งภูเขาที่สูงที่สุดของเกาหลีคือภูเขา เบียกดู (2,744 ม.)
ภูเขาแกมากูวอน ซึ่งอยู่ทางตอนเหนือของเกาหลีได้ชื่อว่าเป็น "หลังคาของเกาหลี"
ส่วนเทือกเขาแทเบียก ซึ่งอยู่บริเวณฝังตะวันออกมีชื่อว่าภูเขาเบียกดูแกกันเกะ ที่มีชื่อเสียงมากที่
สุดของเกาหลีประกอบด้วย เกาะเจจู เกาะเกียวเจ เกาะจิน และเกาะอุลรึงโด โดยที่เกาะเจจูและ เกาะอุลรึงโดเกิดจากกิจกรรมของภูเขาไฟ สำหรับฝั่งทะเลทางตะวันออกและตอนใต้ของเกาหลีเนั้น ป็นชาย ฝั่งเว้าแหว่งจะมีการเปลี่ยนแปลงระดับน้ำทะเลขนาดใหญ่
(แหล่งข้อมูล: กระทรวงแผ่นดิน โครงสร้างพื้นฐาน และขนส่ง)

ธงประจำชาติเกาหลีคือ "แทกึกกี" ซึ่งพื้นที่ส่วนใหญ่เป็นสีขาว มีสัญลักษณ์หยินหยางอยู่ตรงกลาง และมี "กึน" "กอน" "กัม" และ "หลี่" (กลุ่มแท่งสีดำ) บริเวณแต่ละมุม
พื้นหลังสีขาวของธงเป็นตัวแทนของความสว่างและความบริสุทธิ์ ซึ่งแสดงถึงธรรมเนียมรักความสงบของชาวเกาหลี รูปแบบหยินหยางที่อยู่ตรงกลางเป็นสัญลักษณ์ของความกลมกลืนระหว่าง “หยิน” (สีน้ำเงิน) และ “หยาง” (สีแดง) และสื่อถึงความจริงที่ว่าทุกสิ่งในจักรวาลถูกสร้างขึ้นและดำรงอยู่ผ่านปฏิสัมพันธ์ระหว่างหยินและหยาง
สัญลักษณ์บริเวณมุมทั้งสี่แสดงภาพของหยินและหยางที่เปลี่ยนแปลงและมีปฏิสัมพันธ์ซึ่งกันและกัน
แต่ละสัญลักษณ์ทั้งสี่นี้ดำรงอยู่ในความกลมกลืนกับหยินหยางที่อยู่ตรงกลาง สัญลักษณ์เหล่านี้ทั้งหมดของแทกึกกีสะท้อนให้เห็นถึงอุดมคติของเกาหลีในการส่งเสริมการสร้างสรรค์และความเจริญรุ่งเรืองไปพร้อมๆ กับยังคงสอดคล้องกับจักรวาล (ที่มา: กระทรวงมหาดไทยและความปลอดภัย)

ดอกไม้ประจำชาติของเกาหลีคือ มูกุงฮวา ซึ่งเป็นที่ชื่นชมของคนเกาหลีมาช้านานแล้ว ดอกไม้ นี้เป็นตัวแทนของเกาหลี รวมทั้งยังหมายความว่า "ดอกไม้ที่เบ่งบานชั่วนิรันดร์กาล" บันทึกโบราณระบุว่าชาวเกาห
ลีมองว่ามูกุงฮวาคือดอกไม้จากสวรรค์ตั้งแต่
ยุคโกโจซอน ชาวชิลลาเรียก ตนเองว่าเก
วนฮวาหยาง ซึ่งหมายถึงชาติแห่งมูกุงฮวา
นับตั้งแต่โบราณ จีนยกย่องเกาหลีว่าเป็น
"ชาติแห่งผู้สูงศักดิ์ ที่ดอกมูกุงฮวาเบ่งบานและ
ร่วงโรย" มูกุงฮวาอยู่คู่กับคนเกาหลีมาช้านาน และความรักในดอกไม้ชนิดนี้ก็ปรากฏอ
มูกุงฮวาเป็นดอกไม้ที่สำคัญตลอดประวัติศาสตร์ที่ผ่านมาของเกาหลี ความรักที่มีต่อดอกไม้นี้สะท้อนให้เห็นแม้แต่ในเพลงชาติ (เขียนขึ้นในช่วงปลายยุคโชซอน) และกลอน “แม่น้ำและภูเขาแสนงดงามด้วยถนนซึ่งเต็มไปด้วยดอกมูกุงฮวาไม่มีที่สิ้นสุด” ชาวเกาหลียังคงรักดอกมูกุงฮวาต่อไปแม้ในช่วงที่ถูกญี่ปุ่นยึดครอง และได้รับการยกย่องให้ดอกไม้ประจำชาติอย่างเป็นทางการหลังจากการปลดปล่อยแล้ว(ที่มา: กระทรวงมหาดไทยและความปลอดภัย)”

เนื้อร้องของเพลงชาติเกาหลีที่ร้องกันในปัจจุบัน ถูกแต่งขึ้นในช่วงประมาณปี 1907 ซึ่งประเทศกำลังตกอยู่ในวิกฤตเนื่องจากการรุกรานของอิทธิพลต่างชาติ โดยแต่งขึ้นเพื่อกระตุ้นความรักในประเทศบ้านเกิดและใจที่จงรักภักดี รวมถึงจิตสำนึกการรักษาเอกราช ต่อมา ภายหลังการก่อตั้งรัฐบาลของสาธารณรัฐเกาหลีในปี 1948 เพลงชาติเกาหลีเนื้อร้องปัจจุบันร่วมกับทำนองเพลงที่อาจารย์อันอิกแทแต่งในปี 1935 ก็ถูกใช้ในงานที่เป็นทางการของรัฐบาล หลังจากนั้นจึงถูกตีพิมพ์ลงในหนังสือเรียนของโรงเรียนแต่ละระดับชั้น พร้อมกับกลายเป็นเพลงที่ได้รับความโปรดปรานไปทั่วประเทศ จนมาถึงปัจจุบัน ได้ถูกร้องในฐานะเพลงประจำชาติของชาวเกาหลี และเป็นที่รู้จักอย่างกว้างขวางในประเทศต่างๆ ทั่วโลก ในฐานะเพลงประจำชาติของสาธารณรัฐเกาหลี

เกาหลีมีประชากรทั้งหมดคือ 51,780,579 ตน (ตามสำมะโนประชากรและเคหะในปี 2020 สำนักงานสถิติของเกาหลี) ทำให้เกาหลีเป็นประเทศที่มีประชากรมากเป็นอันดับที่ 28 ของโลก ความหนาแน่นของประชากรคือ 516 คนต่อตาราง กม.(รายงานสถิติประจำปีของกระทรวงที่ดิน โครงสร้างพื้นฐานและการขนส่ง สถิติประมาณการประชากรในอนาคตของเกาหลี) ซึ่งใหญ่เป็นอันดับ 23 ของโลก

จีดีพีของเกาหลีใต้มีมูลค่า 1.81 ล้านล้านดอลลาร์สหรัฐฯ โดยอยู่ในอันดับที่ 10 ของโลก และจีดีพีต่อหัวอยู่ที่ 34,983.70 ดอลลาร์สหรัฐฯ (ข้อมูล ณ ปี 2021 ธนาคารแห่งชาติเกาหลี)

ประเทศเกาหลีเลือกใช้ระบบประธานาธิบดี และประธานาธิบดีในฐานะผู้นำของรัฐบาล จะเป็นผู้สั่งการและควบคุมดูแลผู้นำของหน่วยงานบริหารส่วนกลางทั้งหมดตามกฎหมาย ส่วนนายกรัฐมนตรีจะรับคำสั่งจากประธานาธิบดี ทำหน้าที่สั่งการและควบคุมดูแลผู้นำของหน่วยงานบริหารส่วนกลางแต่ละแห่ง
แผนภูมิต่อไปนี้แสดงหน่วยงานราชการของรัฐบาลเกาหลี ซึ่งประกอบด้วย 19 กระทรวง 3 กระทรวงพิเศษ 20 สำนักงาน และ 6 คณะกรรมาธิการ(ณ วันที่ 27.06.24) ในบรรดาหน่วยงานเหล่านี้กระทรวงทั้ง 19 รับผิดชอบหน้าที่ดังต่อไปนี้

เกาหลีแบ่งออกเป็นสภาเมือง 17 แห่งและสภาเขต 226 แห่ง สภาเมืองประกอบด้วย 1 เมืองพิเศษ 1 แห่ง เมืองใหญ่ 6 แห่ง เมืองปกครองตนเองพิเศษ 1 แห่ง จังหวัด 6 จังหวัด และ จังหวัดปกครองตนเองพิเศษ 3 จังหวัด
รัฐบาลท้องถิ่นประกอบด้วย 75 เมือง 82 กัน (เขต) และ เขตปกครองตนเอง 69 แห่ง โดยข้อมูลล่าสุดสุด ณ วันที่ 31 ธันวาคม 2023 ประกอบด้วย 3,491 อิบ มยอง และดอง ซึ่งถือว่าเป็นตำบลของแต่ละท้องที่