ຄູ່ມືການດໍາລົງຊີວິດໃນເກົາຫລີ

ເມື່ອເຊັນສັນຍາການຈ້າງງານ, ນາຍຈ້າງຕ້ອງລະບຸເງິນເດືອນໃຫ້ຜູ້ອອກແຮງງານ, ມື້ເຮັດວຽກ, ວັນພັກຜ່ອນ, ເງິນທີ່ພັກປະຈໍາປີ, ສະຖານທີ່ເຮັດວຽກ, ຫນ້າທີ່ມອບຫມາຍ, ເວລາເລີ່ມຕົ້ນແລະສິ້ນສຸດຂອງມື້, ເວລາພັກຜ່ອນ, ແລະອື່ນໆ. ໂດຍສະເພາະ, ຜູ້ອອກແຮງງານຕ້ອງໄດ້ຮັບການສະຫນອງເອກະສານລາຍລັກອັກສອນກ່ຽວກັບຄ່າຈ້າງ, ກໍານົດເວລາເຮັດວຽກ, ວັນພັກຜ່ອນແລະຄ່າຈ້າງປະຈໍາປີ.

ນາຍຈ້າງບໍ່ສາມາດໄລ່ລູກຈ້າງອອກໂດຍບໍ່ມີເຫດຜົນ, ແລະຖ້ານາຍຈ້າງເຮັດຢ່າງບໍ່ຍຸຕິທໍາ, ພະນັກງານສາມາດຍື່ນຄໍາຮ້ອງຂໍການຊົດເຊີຍການໄລ່ອອກທີ່ບໍ່ຍຸຕິທໍາຕໍ່ຄະນະກໍາມະການພົວພັນແຮງງານຂອງແຂວງພາຍໃນ 3 ເດືອນນັບຈາກມື້ທີ່ຖືກໄລ່ອອກ.

ຖ້າໄລຍະເວລາການຈ້າງງານຢ່າງຕໍ່ເນື່ອງຂອງຜູ້ອອກແຮງງານແມ່ນຫນ້ອຍກວ່າ 3 ເດືອນ, ບໍ່ສາມາດດໍາເນີນທຸລະກິດຕໍ່ໄປໄດ້ເນື່ອງຈາກໄພພິບັດທໍາມະຊາດ, ຄວາມບໍ່ເປັນລະບຽບຂອງສາທາລະນະຫຼືເຫດຜົນອື່ນໆທີ່ຫຼີກລ່ຽງບໍ່ໄດ້, ຫຼືຜູ້ອອກແຮງງານມີເຈດຕະນາເຮັດໃຫ້ທຸລະກິດຂັດຂວາງຫຼືເຮັດໃຫ້ເກີດຄວາມເສຍຫາຍຕໍ່ຊັບສິນ, ຍົກເວັ້ນໃນ. ກໍລະນີທີ່ລັດຖະບັນຍັດຂອງກະຊວງຈັດຫາງານ ແລະ ແຮງງານກຳນົດໄວ້, ນາຍຈ້າງຕ້ອງອອກແຈ້ງການຢ່າງໜ້ອຍ 30 ວັນ ເພື່ອປົດພະນັກງານອອກ, ແລະ ຖ້າບໍ່ແຈ້ງ 30 ວັນ, ນາຍຈ້າງຕ້ອງຈ່າຍເງິນເດືອນຢ່າງໜ້ອຍ 30 ວັນ.

ໝາຍເຖີງລະບົບບ ການກຳນົດເພດານເງີນເດືອນຂັ້ນຕ່ຳສຸດທາງກົດໝາຍ ເພື່ອໃຫ້ເໝາະສົມກັບຄ່າຄອງຊີບ ແນ່ໃສ່ຮັບປະກັນ ຊີວິດການເປັນຢູ່ຂອງຜູ້ອອກ ແຮງານ ໃຫ້ໄດ້ຮັບການປັບປຸງດີຂື້ນໂດຍພື້ນຖານ.

ຜູ້ອອກແຮງງານ ທີ່ໄດ້ເຮັດວຽກ ເປັນປະຈຳ 1ປີ ຂື້ນໄປ ຢູ່ໃນບໍລິສັດໃດໜຶ່ງນັ້ນ ເວລາອອກວຽກ ຈະໄດ້ຮັບເງີນບຳເນັດ.

ພະນັກງານທີ່ບໍ່ສາມາດໄດ້ຮັບຄ່າຈ້າງ ຫຼື ເງິນບໍານານຍ້ອນການລົ້ມລະລາຍຂອງນາຍຈ້າງແມ່ນຮັບປະກັນດັ່ງຕໍ່ໄປນີ້: