សៀវភៅមគ្គុទេសក៏សម្រាប់ការរស់នៅប្រទេសកូរ៉េ

នៅក្នុងប្រទេសកូរ៉េ ប្រភេទធម្មតានៃលំនៅដ្ឋានគឺជាផ្ទះដែលដាច់ដោយឡែកតែឯង ផ្ទះល្វែងជាន់ខ្ពស់ បន្ទប់ជួល និងជាផ្ទះពហុគ្រួសារ ។ល។ សព្វថ្ងៃនេះជនជាតិកូរ៉េដែលរស់នៅទីក្រុង ចូលចិត្តរស់ នៅក្នុងបូរីធំៗដូចជា អាផាតមិនដែលផ្តល់ភាពងាយស្រួលក្នុងការរស់នៅ ។ សម្រាប់ជនជាតិកូរ៉េមាន ផ្ទះផ្ទាល់ខ្លួនគឺមានអត្ថន័យណាស់សប្រាប់ជនជាតិកូរ៉េ តម្លៃផ្ទះគឺថ្លៃណាស់ ហើយផ្ទះនៅក្នុងទីក្រុងធំៗ គឺមានតម្លៃខ្ពស់ជាងផ្ទះនៅជនបទ ។

នៅពេលអ្នកទិញផ្ទះ អ្នកត្រូវពិនិត្យមើលទីតាំង ទិសដៅភាពងាយស្រួលនៃការធ្វើចារាចរណ៍ និងបរិស្ថាននៅជុំវិញផ្ទះឱ្យបានល្អិតល្អន់ ។ល។ ដូច្នេះអ្នកនឹងមិនទទួលគុណវិបត្តិពីការទិញផ្ទះនោះ ។ ទីបញ្ចប់ នៅ ពេលអ្នកសរសេរកិច្ចសន្យាទិញផ្ទះអ្នកត្រូវធ្វើការបញ្ចាក់អោយបានច្បាស់លាស់រាល់ចំនុចលម្អិតសំខាន់ៗ ។ ដូច្នេះអ្នកនឹងមិនទទួលគុណវិបត្តិពីការទិញផ្ទះនោះ ។

នៅក្នុងប្រទេសកូរ៉េ មានរបៀបពិសេសក្នុងការជួលផ្ទះ អ្នកអាច់បងថ្លៃប្រាក់មួយចំនួនទៅម្ចាស់ផ្ទះ ទុកជា ប្រាក់កក់ក្នុងរយៈពេលដែលអ្នកស្នាក់នៅក្នុងផ្ទះនោះ ។ នៅពេលកិច្ចសន្យាជួលផុតកំណត់ អ្នកនឹងបាន ប្រាក់កក់ទាំងអស់មកវិញ ។ អ្នកជួលផ្ទះទាំងមូលឬ ផ្នែកណាមួយនៃផ្ទះ (១ជាន់ ឬ ១-២បន្ទប់ ។ល។) ប្រសិនបើអ្នកជួលផ្ទះទាំងមូល ជាធម្មតាប្រាក់កក់គឺ ៤០-៨០ភាគរយនៃតម្លៃផ្ទះ ការធ្វើកិច្ចសន្យាជួលផ្ទះ ជាធម្មតាធ្វើឡើងរយៈពេល ២ឆ្នាំ(១ឆ្នាំសម្រាប់បន្ទប់ជួល)និយាយតាមបែបផ្សេងវិញ អ្នកជួលអាចស្នាក់ នៅក្នុងផ្ទះមួយ រយៈពេលពីរឆ្នាំស្ថិតក្រោមកិច្ចសន្យា រយៈពេល ១ឆ្នាំស្របតាមច្បាប់ស្តី ពីការការពារ ការជួលផ្ទះ ។

ទីផ្សារអចលនវត្ថុកំពុងតែនៅជាប់គាំង ហើយអត្រាការប្រាក់មានកម្រិតទាប ដូចនេះម្ចាស់អចលនវត្ថុ ចាប់ផ្តើម យកថ្លៃឈ្នួលប្រចាំខែ ដោយយកចនសេបែងចែកទៅជាប្រាក់តម្កល់ និងប្រាក់ឈ្នួលប្រចាំខែ ដែល នេះទំនោរនៅប្រទេសកូរ៉េ។ អ្នកអាចនិយាយបានថាក្នុងចំណោមអាគារ ១០ខ្នង គឺមានអាគារ ៣ខ្នងហើយដែលប្រព័ន្ធបានចនសេ ។ ថ្មីៗនេះម្ចាស់អចលនវត្ថុ មានការពេញនិយមក្នុងការបម្លែង តម្លៃចនសេដែលបានឡើងទៅជាប្រាក់ឈ្នួលប្រចាំខែ (ជាធម្មតាស្មើរនឹងពីរដងនៃការប្រាក់ ដែលបានមកពីការដាក់ប្រាក់ក្នុងធនាគារ) ។ ឧទាហរណ៍ ប្រាក់ចនសេសំរាប់រយៈពេល ២ឆ្នាំ ដែលមានតម្លៃ ៣០០លានវ៉ន ត្រូវបានតម្លើងទៅជា ៤០០លានវ៉ន ហើយម្ចាស់អចលនវត្ថុយកតម្លៃ ១០០លានវ៉ន ដែលបានតម្លើងមកបែងចែកជាថ្លៃប្រចាំខែ ដូចនេះជលទ្ធផលអ្នកជួលត្រូវបង់ប្រាក់តម្កល់ ៣០០លានវ៉ន និងប្រាក់ឈ្នួលប្រចាំខែពី ៤០ ទៅ ៦០ ម៉ីនវ៉ន ។

អ្នកអាចស្នាក់នៅដោយបង់ប្រាក់ប្រចាំខែ ។ អ្នកនៅតែបង់ប្រាក់កក់បន្តិចបន្តួច តិចជាងឆ្ងាយពីថ្លៃជួល ប៉ុន្តែអ្នកនឹងទទួលផងប្រយោជន៍ដោយ អាចចរចារអំពីប្រាក់កក់ទៅតាមរយៈពេលនៃកិច្ចសន្យា បើសិន អ្នកអាច បង់ថ្លៃប្រាក់ឈ្នួលខ្ពស់ជាងមុននោះថ្លៃកក់នឹងចុះតាមនឹងដែរ ។ ហើយតម្លៃវាផ្អែកទៅលើចំនួនបន្ទប់ និង បរិក្ខារដទៃទៀត ។ ទាំងការកក់ និងការរៀបចំជួលប្រចាំខែ នឹងមិនរួមបញ្ចូលថ្លៃទឹក ហ្គាស អ៊ិនធើណែត ទូរសព្ទ ទូរទស្សន៍ឡើយ ។ អ្នកត្រូវរៀបចំគ្រឿងសង្ហារឹម និងឧបករណ៍ប្រើបា្រស់នៅក្នុងផ្ទះ ដោយផ្សេងពីគ្នា ប៉ុន្តែមានផ្ទះច្រើនដែលត្រូវបានផ្គត់ផ្គង់ជាមួយឧបករណ៍ប្រើប្រាស់នៅក្នុងផ្ទះដូចជា ទូរទឹកកក ម៉ានស៊ីបោក សំលៀកបំពាក់ ។ល។

នេះជាកន្លែងស្នាក់នៅដែលរៀបចំដោយក្រុមហ៊ុន ឬសាលា ។ សម្រាប់សិក្ខាកាម វិនិយោគបច្ចេកវិទ្យាបរទេស (D-3) ហើយអ្នកធ្វើការដែលបានចូលទៅក្នុងប្រទេសកូរ៉េតាមរយៈប្រព័ន្ធអនុញ្ញាតិការងារ ជាមួយអ្នកមិនជំនាញការងារ (Visa E-9) ក្រុមហ៊ុនខ្លះអាចផ្តល់កន្លែងស្នាក់នៅបាន ប៉ុន្តែមិនមែនជាកាតព្វកិច្ចផ្តល់ជូនកន្លែងស្នាក់នៅទេ ។ ឈ្មួញជើងសារអចលនទ្រព្យអាចផ្តល់ការចុះភាគរយមួយផ្នែក ប្រសិនបើលោកអ្នកបានយល់ដឹងអំពីកម្រៃជើងសារជាមុនពីអ៊ីនធឺណែត និងតម្លៃជាមួយឈ្មួញជើងសារនោះ ។

នៅកូរ៉េមានរបៀបជាច្រើនក្នុងការរកជួលផ្ទះ។ អ្នកអាចមើលតាមវិធីផ្សព្វផ្សាយពាណិជ្ជកម្មជួលផ្ទះ តាម ជញ្ជាំងនៅដងផ្លូវ អ្នកទៅជួបដោយខ្លួនឯងផ្ទាល់ ប៉ុន្តែវិធីជាទូទៅគេតែងតែប្រើភ្នាក់ងារអចលនទ្រព្យ។ ប្រសិន បើអ្នកប្រើភ្នាក់ងារអចលនទ្រព្យភ្នាក់ងារនឹងត្រួតពិនិត្យអ្វីគ្រប់យ៉ាង និងរៀបចំ ឯកសាសំខាន់ៗ សម្រាប់អ្នក។ ដូច្នេះអ្នកធ្វើកិច្ចសន្យាដោយទុកចិត្តបាន ដោយគ្មានបញ្ហា ច្បាប់។ ទោះជាយ៉ាងនេះ ក៏អ្នក ត្រូវតែបង់ប្រាក់សម្រាប់ការរត់ការ ប្រសិនបើអ្នកប្រើភ្នាក់ងារអចលនទ្រព្យ ប៉ុន្តែប្រសិនបើអ្នកពិនិត្យ ថ្លៃកំរៃជើងសារតាមរយ:អ៊ីធឺណែតគឺអាចជាជំនួយដល់លោកអ្នកបាន។

អ្នកត្រូវធ្វើកិច្ចសន្យាជួលជាក់ស្តែងជាមួយម្ចាស់ផ្ទះ ។ នៅក្នុងកិច្ចសន្យាអ្នកត្រូវបញ្ជាក់អោយបានច្បាស់ លាស់អំពីរយៈជួលចំនួនប្រាក់កក និងចំនួនប្រាក់ជួលប្រចាំខែនីមួយៗ ។ល។ ប៉ុន្តែ ប្រជាជនខ្លះ ធ្វើកិច្ចសន្យា ជាមួយអ្នកជួលផ្ទះមុនហើយបង់បា្រក់កក់អោយទៅពួកគេ ជំនួសការធ្វើកិច្ចសន្យាជាមួយ ម្ចាស់ផ្ទះដោយផ្ទាល់ ។ ក្នុងករណីនេះប្រសិនបើម្ចាស់ផ្ទះមិនព្រមជាមួយកិច្ចសន្យា អ្នកនឹងមិនអាចទទួល ប្រាក់កក់របស់អ្នកត្រឡប់មកវិញបានទេ ។ ដូច្នេះ អ្នកត្រូវតែពិនិត្យអត្តសញ្ញាណប័ណ្នរបស់ម្ចាស់ផ្ទះដើមហើយតម្រូវឱ្យត្រួតពិនិត្យឯកសារនៃម្ចាស់ ផ្ទះ ឬអ្នកបានប្រគល់ឱ្យ។ (លិខិតបញ្ជាក់សម្រាប់បោះត្រា និងលិខិតការផ្ទេរអំណាច) បន្ទាប់មកត្រូវតែ ធ្វើកិច្ចសន្យា។ អ្នកអាចត្រូវពិនិត្យមើលអត្តសញ្ញាណប័ណ្ណរបស់ម្ចាស់ផ្ទះភ្លាមៗ ដោយពិនិត្យលិខិតថត ចម្លង នៃការចុះឈ្មោះអចលនទ្រព្យ ហើយវានឹងអាច ងាយស្រួល ចេញតាមអ៊ីតធឹណែត។ វាជាការល្អ ដែលត្រូវពិនិត្យការចុះឈ្មោះអចលនទ្រព្យ ច្រើនដង មុនពេល អ្នកបង់ប្រាក់កក់ បង់ប្រាក់រយៈពេល ចន្លោះ និងបង់ប្រាក់ផ្តាច់។

ការគិតអោយច្បាស់អំពីបញ្ជីកំណត់ហេតុមុន ពេលធ្វើកិច្ចសន្យាជាការត្រួតពិនិត្យ សំខាន់សំរាប់ខ្លួនអ្នក។ ក្នុងកំណត់ហេតុមានអាស័យដ្ឋាននៃទីកន្លែង ឈ្មោះម្ចាស់ ពត៌មានលំអិត និងរចនាសម្ព័ន្ធ និងព្រមទាំងផ្តល់ ពត៌អំពីថាតើម្ចាស់ផ្ទះមានសិទ្ទិត្រឹមត្រូវ ឬបង់ថ្លៃផ្ទះក៏អត់ ។ បញ្ជីកំណត់អចលនទ្រព្យនេះ ទោះជាមិនទៅ ដកនៅការិយាល័យចុះបញ្ជីអចលនទ្រព្យ ក៏អាចដកតាមអ៊ីនធឺណែតបានយ៉ាងងាយស្រួល(តុលាការ កំពូលនៃការចុះបញ្ជីអចលនទ្រព្យ តាមអ៊ីនធឺណែតwww.iros.go.kr,) ប្រសិនបើអ្នកមិនសូវដឹង ការសាកសួរមិត្តរួមការងារជនជាតិកូរ៉េនៅជុំវិញអ្នកក៏ជាការល្អផងដែរ។

ការបង់បា្រក់កក់សម្រាប់ធ្វើកិច្ចសន្យាគឺ មិនត្រូវបានកំណត់ដោយច្បាប់ទេ ប៉ុន្តែតាមទំលាប់ត្រូវបង់ ១០ភាគរយនៃប្រាក់កក់សរុប ។ ឧទាហរណ៍ បើប្រាក់កក់មានចំនួន ២លានវ៉ន អ្នកត្រូវដាក់ប្រាក់ចំនួន២០០ពាន់វ៉ន។ មួយផ្នែកនៃប្រាក់ដែលនៅសល់ ១.៨លានវ៉ន អាចបង់នៅថ្ងៃណាដែលព្រមព្រៀងគ្នា មុនថ្ងៃរើចូលហើយប្រាក់ទាំងអស់ត្រូវបងពេញនៅថ្ងៃរើចូល ។ ប៉ុន្តែអ្នកអាចបងពេញនៅថ្ងៃរើចូលតែម្តង ក៏បាន។ អ្នកត្រូវយកនិងរក្សាទុកវិក្កយបត្រទាំងអស់។

ពេលខ្លះអ្នកចង់់ប្តូរផ្ទះនៅមុនថ្ងៃផុតកំណត់។ ក្នុងករណីដូចនេះ ម្ចាស់ផ្ទះអាចកាត់ប្រាក់ថ្លៃ ជួលពីប្រាក់កក់បាន រហូតដល់ថ្ងៃផុតកំណត់បន្ទាប់មកនឹងប្រគល់ប្រាក់ដែលនៅសល់ទៅអ្នកវញិ ។ ឧទាហរណ៍ អ្នកត្រូវរស់នៅក្នុងប ន្ទប់មួយប្រាក់កក់ ២០០ម៉ឺនវន៉ ហើយប្រាក់ជួលផ្ទះកង្នុ ខែ និមួយៗ ១៥០.០០០វន៉ ហើយអ្នកត្ រូវតែសម្រេចចិត្ត ដើម្បីប្តូរ ផ្ទះទៅកន្លែ ងផ្សេ ងទៀតអោ យបានមុនថ្ងៃកំណត់៣ខែ ។ នឹងមិនមានបញ្ហាទេ ប្រសិនបើមានអ្នកជួលផ្ទះថ្មីកើ តឡើងភ្លាម ៗ ប៉ុន្តែប្រសិនបើមិនមានអ្នកជួលផ្ទះថ្មីនោះ ម្ចាស់ផ្ទះ នឹងដកថ្លៃ ជួលដែលនៅសល់បីខែ ៤៥០.០០០វន៉ (១៥០.០០០វន៉ X៣ខែ ) ទោ ះបីជាប្រ គល់ប្រាក់កក់វញិ តែ ១.៥៥០.០០០វន៉ ក៍មិនអាចហៅថា ខុសច្ បាប់ទេ។ យ៉ាងហោចណាស់ ១ខែមុ នថ្ ងៃបញ្ច ប់កុងត្រា ត្ រូវតែប្រាប់ម្ចាស ់ផ្ទះជាមុន ថានឹងត្ រូវបតូរ្ ផ្ទះ ប៉ុន្តែបើម្ចាស់ផ្ទះមិន បាបង្វិលបា្រក់តំកល់អោ យអ្នកវញិ នោ ះ ដោយមូលហេ តុថាមិនទាន់មានអ្នកជួលផ្ទះថ្មីនេះជាការប៉ពានច្បាប់។ ក្នុងករណីនេះ អ្នកអាចទទួលបានប្រាក់តាមរយៈការដាក់ពាក្យបណ្តឹង។ ប៉ុន្តែ ការដាក់ពាក្យបណ្តឹងមានភាពស្មុគ្រ ស្មាញ ប្រសិនបើអ្នកបានជួបស្ថា នភាពបែ បនេះ មុនដំបូងត្រូវទំនាក់ទំនងទៅស្ថាប័នជំនួយប្រឹក្សា(www.klac.or.kr, សាជីវកម្មជំនួយផ្នែ កច្បាប់) ដើម្បី ពិគ្រោះយោបល់។

នេះជាប្រព័ន្ធផ្តល់សិទ្ធិអាទិភាពដល់ គ្រួសារពហុវប្បធម៌ក្នុងការកក់ផ្ទះ ដោយមិនមានប្រកួតប្រជែងជាមួយ មនុស្សទូទៅ ដើម្បីជួយទ្រទ្រង់ដល់ការទិញផ្ទះរបស់គ្រួសារពហុវប្បធម៌ ។

ផ្ទះភាគច្រើននៅកូរ៉េប្រើចរន្ត ២២០វ៉ុល ប្រសិនបើអ្នកចង់ប្រើភ្លើង ១១០វ៉ុលយើងត្រូវការម៉ាស៊ីន បំលែង ថាមពល ពី២២០វ៉ុល ទៅ ១១០វ៉ុល ។

រាល់ផ្ទះទាំងអស់មានប្រព័ន្ធការពារភ្លើងអគ្គីសនី ដើម្បីការពារភ្លើងឆេះនៅពេលឆេះខ្សែ ។ នៅពេលអគ្គីសនី លេចចេញកាន់តែខ្លាំង ប្រព័ន្ធការពារបិទដោយស្វ័យប្រវត្តិ ។ ប្រសិនបើជាវាមិនដំណើរការ វានឹងបណ្តាល អោយមានគ្រោះថ្នាក់ ។ ត្រូវប្រាកដថាវាដំណើរការបានល្អនៅពេលកាច់វា ។ ដើម្បីត្រួតពិនិត្យ ប្រព័ន្ធដំណើរ ការគេគ្រាន់តែចុចប៊ូតុងសាកល្បង (ធម្មតាពណ៌ក្រហម) ។ ការចុចប៊ូតុងនេះធ្វើដោយកុងតាក់ ផ្លាស់ទីចុះ ក្រោម ។ បើមិនដូច្នេះទេ មានន័យថាកុងតាក់ខួចហើយ ។

ក្នុងខែរងារ : ទឹកនៅក្នុងបំពង់បង្ហូរឡើងកក ។ ខាងក្រោមនេះគឺជាការណែនាំខ្លះៗទាក់ទងទៅនឹងបញ្ហាខាងលើនេះ:

ចូរបើកសន្ទះកណ្តាលរួច ទើបបញ្ឆេះហ្គាសប្រើ។ នៅពេលប្រើរួច អ្នកត្រូវតែបិទសន្ទះកណ្តាល។ នៅពេល ប្រើហ្គាសLPG·ហ្គាសក្រុង នៅក្នុងការពិនិត្យមើលសុវត្ថិភាពហ្គាសជាការសំខាន់ណាស់។ ប្រសិនបើពិនិត្យ មើលថា តើមានការជ្រាបចេញរឺអត់ គឺត្រូវប្រើសាប៊ូលាងចាន លាយជាមួយទឹក ១៖១លាយចួលគ្នារួច យកមកលាបមើល នៅជុំវិញផ្នែកនៃបំពង់ទុយយ៉ូដែលបានតភ្ជាប់។ ប្រសិនបើមិនមានប្រតិកម្មអ្វី គឺប្រក្រតី ប៉ុន្តែប្រសិនបើកើតមានមានពពុះ បានន័យថាហ្គាសជ្រាបចេញ ដូច្នេះត្រូវតែជួសជុលជាបន្ទាន់។ផ្ទះដែល ប្រើប្រាស់ហ្គាសក្រុងជារៀងរាល់៦ខែ ម្ដង ក្រុមហ៊ុនហ្គាសនឹងចុះមកពិនិត្យមើលសុវត្ថិភាព (ពិនិត្យចំនួន នៃម៉ែត្រប្រើជារៀងរាល់ខែ។ក្នុងករណីនេះ បើអាចធ្វើទៅបានសូមកុំចេញទៅក្រៅ ត្រូវតែទទួលត្រួត ពិនិត្យបន្តិចសិន។ គ្រោះថ្នាក់ធំ នឹងអាចកើតមានឡើង ប្រសិនបើអ្នកគ្រប់គ្រងចង្រ្កានហ្គាសសម្រាប់ចម្អិនអាហារនៅផ្ទះបាយ មិនបានល្អ។ ដូច្នេះអ្នកត្រូវតែប្រុងប្រយ័ត្ន។ អ្នកត្រូវមានទម្លាប់ឆែកមើលថា តើភ្លើងបានបិតហើយ ឬនៅ និងត្រូវបិតវ៉ាល់បន្ទាប់ មកទើបប្រើចង្រ្កានហ្គាស ។

ហ្គាសប៊ូតានៈ កំប៉ុងប៊ូតានត្រូវបានគេប្រើជាកំប៉ុងហ្គាសសំរាប់ប្រើប្រាស់ ។ ពេលប្រើបើកំប៉ុងហ្គាស ដាក់ខុសទីតាំងភ្លើងនឹងឆេះតិចៗ ហើយយើងនឹងធុំក្លិនហ្គាសធ្លាយ ពេលនោះត្រូវបិទហ្គាសហើយត្រួតពិនិត្យ ម្តងទៀតអោយបានត្រឹមត្រូវ ។ សំបកកំប៉ុងពេលប្រើរួចគួតែទំលុះហើយយកទៅកែឆ្នៃ ។ នៅពេលបញ្ចេញ ឧស្ម័នប៊ុយតានដែលប្រើប្រាស់រួចហើយ ចូរចោះកំប៉ុងជាមួយដែកគោល ឬឧបករណ៍ដែលមាន មុខស្រួច នៅម្តុំដែលមានខ្យល់ ចេញមកក្រៅបានល្អមុនពេលបោះចោលក្នុងធុងសម្រាម ។

ការទប់ទល់ទៅនឹង គ្រោះថ្នាក់នឹងសុវត្ថិភាពហ្គាសភាគច្រើនគ្រោះថ្នាក់ ដែលទាក់ទងទៅនឹងសុវត្ថិភាព ហ្គាសកើតឡើងដោយសារការជ្រាបហ្គាស បណ្តាលមកពីការធ្វេសប្រហែសក្នុងការរៀបចំប្រព័ន្ធហ្គាសមិន បានល្អ ។ ភាគច្រើននៃគ្រោះថ្នាក់មានដូចជា ការថបដង្ហើម និងការផ្ទុះ។ ប្រសិនបើផ្ទុះហ្គាសតាបប្រព័ន្ធ ត្រួតពិនត្យសុវត្ថិភាពសកម្មភាពខាងក្រោមត្រូវធ្វើដូចខាងក្រោម:

ការដំឡើងបំពង់ទឹកក្តៅនៅលើឥដ្ឋក្នុងផ្ទះ ដោយប្រព័ន្ធកំដៅជាទូទៅ ភាគច្រើនបានដំឡើងនៅក្នុងផ្ទះ ហើយធ្វើឱ្យមាន ចរាចរទឹកក្តៅ និងផ្តល់នូវទឹកក្ដៅដែលត្រូវការសម្រាប់ជីវិតរស់នៅប្រចាំថ្ងៃ ។

ដុតកម្តៅមានដូចជាធ្យូងថ្ម ប្រេង ស៊ីធីហ្គាស ហ្គាសក្រុង។ ចំពោះ ធ្យូងថ្មមានតម្លៃថោក ប៉ុន្តែមិនស្រួលដោយសារតែត្រូវការផ្លាស់ប្តូរធ្យូងអោយបានទាន់ពេលវេលា។ ការប្រើដុតកម្តៅប្រេង នឹងស៊ីធីហ្គាសមានតម្លៃថ្លៃហើយ មានគុណវិបត្តិនៅពេលអស់ប្រេង នឹងស៊ីធីហ្គាស រាល់ពេលត្រូវទិញបញ្ចូល។ អ្វីដែលល្អបំផុតនោះ ការឡកម្តៅហ្គាសក្រុង។ ហ្គាសក្រុងមានតម្លៃថោក ហើយ ផ្គត់ផ្គង់តាមបំពង់ផ្តូរ។ វាអាចប្រើប្រាស់ បានទាំងចំអិនអាហារ និងសំរាប់កំដៅ។ នៅពេលជួលឬទិញផ្ទះ ត្រូវ ពិនិត្យមើល តើមានដំឡើងហ្គាសក្រុងឬអត់។ ផ្ទះដែលមានដំឡើងហ្គាសក្រុង តម្លៃជួលថ្លៃជាងបន្តិច ប៉ុន្តែ អាចទទួលផលចំណេញជាង ដោយអាចសន្សំសំចៃច្រើន ការចំណាយលើការកំដៅ។

ម៉ាស៊ីនកម្តៅ និងកម្រាលកម្តៅ ត្រូវបានប្រើជាទូទៅ ។ ទោះយ៉ាងណាចូរចាំថា ពួកគេអាចជួបប្រទះ ការចំណាយលើការប្រើប្រាស់អគ្គីសនីច្រើនហួស ហើយបញ្ចេញរលកអេឡិចត្រូម៉ាញ៉េទិច ។ ដូច្នេះចូរ ប្រាកដថា ត្រូវប្រើក្នុងកម្រិតមធ្យម ។ នៅពេលប្រើប្រាស់ឧបករណ៍កម្តៅ និងទ្រនាប់អគ្គីសនីរយៈពេលយូរ អាចមានគ្រោះថ្នាក់អគ្គីភ័យកើតឡើងដូច្នេះអ្នកត្រូវតែប្រុងប្រយ័ត្ន ។

ម៉ាស៊ីនកម្តៅប្រើហ្គាស ត្រូវបានគេណែនាំអោយប្រើក្នុងបន្ទុប ប៉ុន្តែត្រូវទៀមទាអោយមានម៉ាស៊ីនបូមខ្យល់ ចូលព្រោះពេលទទួលទានតំណេក ពេលបើកម៉ាស៊ីនកម្តៅ ធ្វើអោយបរិមាណអុកស៊ីសែន បាត់បង់ជាហេតុ នាំអោយមានគ្រោះថ្នាក់យ៉ាយធ្ងន់ធ្ងរ ។

អ្នកអាចទំនាក់ទំនងលេខ 100 (កត), 106 (នៃរលកអាសធំ) គ្រប់ទីកន្លែងនៅប្រទេសកូរ៉េ ។ លើកទូរស័ព្ទឡើងហើយចុចលេខទូរស័ព្ទខាងលើ បន្ទាប់មកអ្នកត្រូវបានភ្ជាប់ទៅ កាន់មជ្ឈមណ្ឌល់ផ្តល់ព័ត៌មាន ។ ជាដំបូងឭសំឡេងការណែនាំជាភាសាកូរ៉េ បន្ទាប់មកឭសំឡេងម្តងទៀតជាភាសាអង់គ្លេស ដូច្នេះបើអ្នក ពូកែខាងភាសាកូរ៉េ ឬអង់គ្លេស អ្នកអាចស្នើសុំសេវាកម្មតាមទូរស័ព្ទ ដោយមិនចាំបាច់ទៅការិយាល័យ ដោយផ្ទាល់ ។ ដើម្បីបង់ថ្លៃសេវាទូស័ព្ទ អ្នកជ្រើសរើសរបៀបដកប្រាក់ដោយស្វ័យប្រវត្តិ ពីគណនីធនាគា របស់អ្នកចុះឈ្មោះ ឬរបៀប Giro www.giro.or.kr, ☎1577-5500 តាមអ៊ីនធឺណេត ។ តាមរបៀបខាងលើ អ្នកអាចបង់ថ្លៃសេវាយ៉ាងងាយស្រួលដោយមិនចាំបាច់ទៅធនាគារដោយផ្ទាល់ ។ អ្នកអាចទំនាក់ទំនង តាមលេខ 100 ឬ 106 ដើម្បីសួរសេវាកម្មដែលទាក់ទងនឹងសំណួរ រួមជាមួយនឹងការផ្សព្វផ្សាយ របាយការណ៍ខុស ។

មិនចាំបាច់លក់ទូរស័ព្ទដែលមានតម្លៃថ្លៃទៅកាន់ជនប្រទេសឡើយ ។ អ្នកនឹងឃើញថាវាងាយស្រួលក្នុងការទិញតាមកាតធនាគារ។ អ្នកត្រូវការតែកាតសំគាល់ជនបរទេសប៉ុណ្ណោះ ដើម្បីទទួលបានលេខទូរស័ព្ទមកប្រើ ។

បើអ្នកគ្មានកាតសំគាល់ខ្លួនទេអ្នកនៅតែអាចប្រើទូរស័ព្ទបានដែរដោយគ្រាន់តែបញ្ចូលលុយតាមកាតដើម្បីតេចេញកេហៅថា “សែលកាត” ។ ពេលប្រើសេវានេះអ្នកមិនទាក់ទងទៅនឹងការបង់លុយតាមធនាគារក្នុងការ បង់សេវាប្រចាំខែនោះ។ តែវាគិតតម្លៃរាងថ្លៃបន្តិចជាងធម្មតា ។ អ្នកអាចប្រើទូរស័ព្ទ ដោយបញ្ចូលបា្រក់ ចាប់ពី 1000វ៉ន ឡើងទៅ ។ ការបញ្ចូលម្តងរយៈប្រើបានមួយ១ខែ ។ ពេលដល់ថ្ងៃផុតកំណត់ ក្រុមហ៊ុននឹងកាត់ លុយដែលនៅសល់ប៉ុន្មានទាំងអស់ករណីមិនបង់ខែបន្ទាប់ៗទៀត ។ ចំពោះទូរស័ព្ទម៉ាក ល្បីតំលៃចាប់ពី 300 000 វ៉នទៅ 600 000វ៉ន។ ចំណែកទូរស័ព្ទប្រើហើយមួយទឹកតម្លៃចាប់ពី ៣០០០វ៉នទៅ២០០០០០វ៉នុ។ កាតទូរស័ព្ទអាចរកទិញបាននៅគ្រប់ហាងលក់ទូរស័ព្ទ។ ចំពោះហាងទំនិញ បរទេសភាគ ច្រើនប្រើដោយជនអន្តោរប្រវេសន៍ ។ ថ្លៃទូរស័ព្ទដៃ មានតម្លៃខុសគ្នាឆ្ងាយតាមផលិតផល ។ អ្នកអាចទិញ កាត បញ្ចូលទឹកប្រាក់នៅតាមហាងទូរស័ព្ទ ឬនៅតាមហាងលកគ្រឿងទេស ដែលនៅរោងចក្រមានពលករ បរទេសជាច្រើន ។ ពួកគេអាចត្រូវបានទិញនៅជិតរោងចក្រដែលមាកម្មករបទេសច្រើននៅតាមហាង ទីផ្សារ ម្ហូបបរទេស ការិយាល័យប្រៃសណី (ការដែលអាចលក់បានប្រែប្រួលតាមតំបន់។ តម្រូវការសាកសួរតាមលេខ ☎1588-1300) ឬហាង ទូរគមនាគមន៍ដែលមានសិទ្ធិលក់ ។

ដើម្បីប្រើប្រាស់ទូរស័ព្ទសាធារណ:បាន អ្នកត្រូវមានកាក់ ឬ កាតបញ្ចូលទឹកបា្រក់ ។ ប្រសិនបើអ្នកជ្រើសរើសម៉ោងក្នុងតំបន់ត្រឹមត្រូវ អ្នកអាចហៅទូរស័ព្ទចេញក្រៅប្រទេសក្នុងតម្លៃទាប ។ តម្លៃទូរស័ព្ទនៅក្នុងតំបន់គឺ 70 វ៉នសម្រាប់រយ:ពេល 180នាទី ហើយចំណែកទូរស័ព្ទដៃវិញគឺ 70វ៉នសម្រាប់ 38នាទី ។

គ្រប់ទូរស័ព្ទសារធារណ:ទាំងអស់តែងមានប៊ូតុងអាសន្នពណ៌ក្រហម ។ អ្នកអាចទូរស៌ព្ទទៅស្នងការប៉ូលីស ឬក៏ភ្នាក់ងារពន្លត់អគ្គីភ័យបានដោយគ្រាន់តែចុច លើប៊ូតុងអាសន្នពណ៌ក្រហមនេះទោះបីជាអ្នកគ្មានកាក់ ឬកាត់ក៏ដោយ។ សូមចងចាំលេខអាសន្នទាំងពីរនេះអោយបានច្បាស់ :

ដើម្បីអាចទូរស័ព្ទទៅក្រៅប្រទេស បានដោយប្រើទូរស័ព្ទសាធារណ: អ្នកចាំបាច់ត្រូវទិញកាតទូរស័ព្ទតាម អ៊ីនធឺណែត ឬនៅតាមហាងផ្សេងៗ ។

នៅប្រទេសកូរ៉េ មានប៉ុស្តិ៍ទូរទស្សន៍ជាច្រើន ដូចជាសេវាកម្មទូរទស្សន៍ទូទៅ ទូរទស្សន៍ខ្សែកាប ទូរទស្សតាមតំបន់ ទូរទស្សន៍ផ្កាយរណប (Sky Life) ថែមទាំងសេវាកម្មទូរទស្សន៍ប្រចាំប្រទេសកូរ៉េ (KBS, MBC, and SBS) ។ សព្វថ្ងៃទូរទស្សន៍ដែលបង់ថ្លៃតាមអ៊ីនធឺណេត ហៅកាត់ (IPTV) កំពុងគេពេញនិយមប្រើ ។ ទូរទស្សន៍ខ្សែកាបតាមតំបន់ ឬក្រុមហ៊ុនទូរទស្សន៍អ៊ីនធឺណេតមួយចំនួន មានផ្តល់ជូនសេវាកម្មអ៊ីធឺណេតល្បឿនលឿន ។ ប្រសិនបើអ្នកទទូលសេវាកម្មទូរទស្សន៍ និងអ៊ីនធឺណេតក្នុងពេលតែមួយ អ្នកអាចប្រើសេវាកម្មដែលមានតម្លៃទាបជាងក្រុមហ៊ុនផ្សេង ។ ប្រសិនជាអ្នកចង់ប្រើតែអ៊ីនធឺណេត អ្នកគួរតែធ្វើការប្រៀបធៀបតម្លៃរបស់ក្រុមហ៊ុនទូរទស្សន៍និមួយៗ មិននឹងធ្វើការចុះឈ្មោះ ។ បើសិនជាអ្នកមិនអាចភ្ជាប់អ៊ីនធឺណេតនៅផ្ទះរបស់អ្នកបានទេ អ្នកអាចទៅកាន់ភីស៊ីបាំង ដើម្បីប្រើប្រាស់អ៊ីនធឺណេត ។ ភីស៊ីបាំងដំណើរការ 24ម៉ោងហើយវាមានតម្លៃ 1500វ៉នទៅ 2000វ៉ន ក្នុងមួយខែ ខុសគ្នាទៅតាមតំបន់នីមួយៗ ។

សំរាមត្រូវបានបែងចែកទៅ តាមប្រភេទនិមួយៗនិងត្រូវបានប្រមូលតាមថ្ងៃ និងពេលវេលាមួយ ច្បាស់លាស់ ។ អ្នកចាំបាច់ត្រូវបែងចែកនិងខ្ចប់សំរាមរបស់អ្នក ទៅតាមការណែនាំរបស់ស្រុកដែលអ្នករស់នៅ ។ សំរាម ភាគច្រើនត្រូវបានប្រមូលនៅពេលព្រឹកព្រលឹម ដូច្នេះអ្នកចាំបាច់ត្រូវចោលសំរាមនៅចន្លោះម៉ោង ១០ យប់ ទៅម៉ោង៥ព្រឹកព្រលឹម ។

ក្រៅពីសំណល់អាហារ និងវត្ថុដែលអាចផលិតសារជាថ្មីបាន សំរាមទូទៅត្រូវដាក់នៅក្នុងថង់សំរាមដែលរចនាឡើងសំរាប់ដាក់សំរាមទូទៅហើយបោះចោល។

អាស្រ័យលើតំបន់ដែលមានមនុស្សរស់នៅ បង្ហូរកាកសំណល់ និងបញ្ចេញវាទៅក្នុងស្បោងកាកសំណល់អាហារឬដាក់វាក្នុងធុងកាកសំណល់ដែលប្រើប្រាស់បានតែម្តង ។ ប៉ុន្តែថង់ដាក់សំណល់អាហារមានលក្ខណ:ខុសគ្នាទៅតាមតំបន់នីមួយៗ ។

ក្រដាស កែវ ដែក ថង់ប្លាស្ទីកសុទ្ធតែអាចផលិតឡើងវិញបាន(អាចតែក្នុងករណីមានសញ្ញាសម្គាល់បំបែក បែបចេញដាច់ដោយឡែកដូចជា PP, OTHER, LDPE) នៅសញ្ញាកែច្នៃត្រីកោណ, ប្រភេទប្លាស្ទីក [ដបប្លាស្ទីក កែវពង្រីកជាតិភូលីស្ទីរេន(EPS) សម្ភារ:វិចខ្ចប់(ស្នោ) ធុងជ័រសំយោគផ្សេងៗ(ដបទឹកដោះគោជូ និងធុងសាប៊ូ។ល។)] សម្រាប់

ដើម្បីចោលសំណល់ដែលមានទំហំធំៗ ដូចជាគ្រឿងសង្ហារឹមចាស់ៗ ឬគ្រឿងអេឡិចត្រូនិចដែលខូច ជាដើម អ្នកត្រូវទិញតែមបិតពីមណ្ឌលសមាគមន៍ មកបិតលើរបស់នោះសិន ទើបអ្នកអាចដាក់របស់នោះទៅក្រៅផ្ទះ ដើម្បីអោយគេដឹកចេញទៅបាន ។ តែមបិតលើរបស់ចោល មានតម្លៃខុសគ្នាតាមប្រភេទ ឬទំហំរបស់ដែល ត្រូវចោលនោះ ។ តាមហាងមួយចំនួន (ដូចជាផ្សារទំនើប) ក៏មានតែមបិតនេះ នៅតាមតំបន់នីមួយៗ។ អាគារខ្ពស់ៗមួយចំនួនមានសេវាកម្មប្រមូលសំរាម ប្រសិនបើអ្នកបង់ថ្លៃសេវានោះ ។